Bana haset ile bakar ,
Kafiri putperesti elin yavuru ,
Çünkü yoktur kendinde ,
Ben gibi yüreklisi mert ahlaklýsý...
Beni yok etmek istemesi dahi bundandýr;
Bilir ki yýkamaz iman ile zýrhlanmýs bir ahlaký.
Demiþtir bunda býrakmamalý zerrece ahlak,
Etmeli dünyaya top yekün tamah,
Bu uðurda düþünmesin de ;
Ne vatan ne millet ne bayrak.
Menfaat için girsin yýlanla koyunkuyuna ,
Celladý olsa dahi karþýsinda kucaklayacak,
Aman bazýsý çetin onu da dava diye kandýrak,
Aleme nizam veriyorum sanarak ;
Uyanmasýn aman kuyusun eþtiðim.
Kimi de çaresiz kalsýn,
Ne yana gitse hep ihanet!
Bulmasýn aman bir dal tutunacak,
Lakin görecek yine,
Türkün keskin zekasý ile ferasetini!
Bakacak uzaktan avuç yalayarak.
Vatan meftunu tükenmez yurtta!
Can verir her daim gözü budakta!
Vallahi oynatamazlar bu dalda,
Dalý budagý biçer de geçer!
Türkler aklýnýzý alýpda geçer!
Ali Aþkýn KURT
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.