EY SEVGİLİ

Avucumda bir damla gözyaþý;
Berrak yüzün kadar, gece gibi kara,
Uzaðým aklýndan geçen ýrmaklara...
Kucaðým boþ, ellerim ellerine fukara.
Niye koynumda zehirli zemberekler mi var?
Nedir bu kalbimdeki yara?
Bir sürahi su dökerek arkamdan,
Sen de uðurluyorsun dönülmeyecek diyarlara.
Çaresiz; naçar, tek tek düþüyorum.
Bak aramýza serdiðin tuzaklara.
Ben sende tutsaðým!
Atma beni vicdanýnýn soðuk zindanlarýna.
Gülümsemeni yanaðýna yasaklayan mý var?
Gül ey sevgili;
Gülmezsen;
Gömecekler yekûn talihimi azaplara!

***

Kaybettim akli melaikelerimi.
Gökyüzüne savursam bilincimin zincirlerini,
Deli taylar kanatlanmýþ sanacaklar.
Nereye kusmalýyým?
Figanlarým çýksa aðzýmdan savaþ koparacaklar.
Kan tutuyor yine gözüm,
Kýzýl çizgiler sarmýþ ufukta her yaný,
Takýlýyor aklýmýn salýncaðýna.
Güvercin gibi ürkek, korkak bir aný
Cinayetler iþleniyor içimde, yok anlayaný.
Kaç naaþ yatýrdým gönül mezarlýðýna,
Seni de öldürürsem,
Kan kokacak yüreðimdeki topraklar.
Niye gönlünde zehirli zemberekler mi var?
Gözlerin gözlerime neden uzaklar?
Gözlerime bak ey sevgili;
Bakmazsan;
Sarsacak beni ol-azaplar!

_________________________________
📕Kitap: HEP YARIM KALACAKSIN
_________________________________
Sosyal Medyada Paylaşın: