BİR UZANIŞ Kİ TA ÖZDEN
Býrakýldýðýnda sýrtta ki el o sýrta deðen
Ve açýldýðýnda mesafeler zeminden yana
Vakti gelmiþtir durabilmenin dimdik ayakta.
Biraz sendeleme, belki düþüþü vardýr
Kendine yetebilmek var ya o pahasýz
Kiþiye en büyük kazanýmdýr, biteviye kârdýr.
Müþküllerin silsilesi gezerken kolkola,acýmasýz
Kimki bundan endiþe duymaz, olmaz rahatsýz
Yüzleþmekten korkmayan o sendeki asil duruþ
Haydi at ilk adýmý, bu ki geleceðe uzanýþ, yürüyüþ.
Sýrtýnda gezilemez birilerinin onurlu da deðil
Büküleceksen eðer samimi, ancak Rabbine eðil
Sitemleri dizme, yok faydasý yaþanan o gerçeðe,
Vaveylalarla da alýnamaz yol çalýþsýn el, kol
Aksýn ki terin emekten ve sonra bir bak geçmiþe
Mükemmellik bir idealdi, varsýn olmasýn kime ne.
Hayrý için güzellikle beze ömrü ki bulsun renk
Dinle, anla, anlaþ, uzlaþtýr, bulursun keyifle ahenk
Edeceksen o kilit vurulmaz dile mükerrer sözü
Ýlle de onlar olsun çýkarken aðýzdan, naifçe
Dinleyene, duyana mihenk ve sana da pelesenk.
Sýnýrý mý þu öfkenin, kim koyabilmiþ ki hududu
Sevginin ummanýnda bulursun ebedi esenliði, huzuru
Þu seçimler yok mu ah, biri eder seni insan üstü
Ve böylece girersin fýtratta vurgulanan asil yola
Umut bekleyenlere de çaresin ve kanatsýz melek.
Diðer halde ise küsersin, kýzarsýn, bir isyandýr hayatýn
Batarsýn da batarsýn, geçen güne, aya, ömre yanarsýn.
Varsýn desinler ki bu ter, emek, iþgüzarlýk niyedir
Bilmezler bu hezeyanlarý, onlar olsa olsa gafildir
Öyle kolaycýlýkla olmamalý ki bilinsin iþin kýymeti
Ýnsanlar ne de doyumsuzdur, susturamaz þu nefsi.
Ýdaresi ilk ele alýnacak nefsi deðil mi Adem`in
Onunla yüzbar olmak vaktinde olsun kavgamýz
Kýran kýrana bir kavga ve hem de en çetin
Dize geldi mi içteki dünya, komuta da bizdedir
Kendi olabilmenin lezzeti var ya, bir hazinedir.
Oðuzhan KÜLTE
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.