Gecenin en karanligindan yildizlarin en parlaklarini toplayip koysam gönül sepetine, sonbaharin en bugulu bakisini gözlerine naksetsem ve rüzgarlara emredebilsem savurabilse saclarini ve söyleyebilsem gökyüzüne sen gülünce yagmur yagsa tabiatin islanmasini izlesek seninle birlikte, yalniz ikimiz olsak sevisirken üzerine yapraklar dökülen ve toprak kokabilse keske teninle esdegerde...
aç olsak martýlarca ancak sevgiye kainat ufalansa parmaklarýmýzýn ucunda bir patikada manayý bulsa eþya bir patikada sonsuza uzansa yolumuz yalniz ikimiz olsak sevisirken üzerine yapraklar dökülen ve toprak kokabilse keske teninle esdegerde...
Volkan BULUT
Sosyal Medyada Paylaşın:
güneşli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.