Elimde kâðýt kalem aðýr yük olmuþ sanki Sevgi yaman bir þeymiþ yarenden bezilmiyor. Önemsiz saydýklarým deðerliymiþ inan ki, Kadere kýzmak kolay, yarene kýzýlmýyor.
Yârimin gözlerinde kendimi görebilsem, Yüreðinin içine öylece girebilsem, Arzu dolu kollarla sýmsýký sarabilsem, Yâre baðlanmýþ gönül, yalnýz hiç gezilmiyor.
Gönlüme taç ederek baþýmda gezdiririm, Bizimle uðraþaný canýndan bezdiririm, Dost görünen yýlanýn baþýný ezdiririm, Kâinat düþman olsa büyümüz bozulmuyor.
Kapýsý çalýnmayan bomboþ bir viraneyim, Sensizlik âleminde ben deli divaneyim, Yanýmda olduðunda sarhoþum þahaneyim, Yalnýz öldüðüm için mezarým kazýlmýyor.
Yürekteki o harý söndüreyim isterim, Yýldýzlarý göklerden indireyim isterim, Yalan dünyayý terse döndüreyim isterim, Her þeye sözüm var da sensizlik yazýlmýyor.
Leyla Ýnan (Ýstanbul – 18.06.2015---19.40 Sosyal Medyada Paylaşın:
Leyla İnan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.