Aslýnda yaþamýn bize izahý vardý. Azýcýk bekçilik yapýp gidecektik. Zaman bile sabretmeyi bilmedi. Gün aymadan yer yerinden oynadý. Bedenimizde kýrýldý kol kanatlarýmýz.
Kýrýktý yolun sonu Keskin ve bir o kadarda virajlýydý. Ümitsizliðimde Pencereme kokan kuþlarla Sanatýn büyülü gücüne sahip insanlarla Büyük düþünmeyi öðrendim.
Hayallerimi Tek tek gerçeðe dönüþtürmeyi baþararak Yarýnlara uyanmak istedim ama olmadý. Söylenen her sözün sahteliðini Ne düþünenin Ne de soranýn olmadýðýný Eninde sonunda Bunu yaþayarak bildim.
Mehmet Öksüz Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Öksüz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.