Tamda Orta Yerinde Özümün Aşk

Ah deli sevdam
Mahþeri yerdeki yaram
Tam da orta yerinde sözümün
Kýrdýn ya belini
Kýna kaþýðý yakmaya yeminli
Soyundum senli tüm dertlerimi
Tadýnda tuzunda asi yaz yaðmurlarýnýn kýyýsýndan
Deli dumrulun obasýndan
Güz yemiþ çiçeklerin yanýþýndan
Boynu bükük gelinciðin kokusundan
Vazgeçip yordun ya beni aþka süvari
Yangýnýmýn resmi

Kýyýsýndan ortasýndan dertlerimin
Çocuklar kadar masumane kahkahanla
Burup attýn ya sahralara
Beni sorma
Kýzýla yatmýþ dertlerim
Baþý eðik papatyalara benziyor
Koþtuðum bu senli sevda
Savruldum saða sola
Bir düþten
Diðerine senli yangýným
Ellerinin kýnasý sandým sarýldýðým aldandým

Coþtukça firuzen bende asi
Bal kabýndan kalkan arýymýþsýn hiç sorma
Ne fark eder
Ha eþek ha bal arýsý sokmasý
Sendeki daha bir baþka
Memleket baþka
Ki gökyüzün elmas kesicilerle devlet
Bende koçan,koçan yýrtýlan deli mavi
Diþlerinde kan
Gülüþlerinde kinaye halayýk
Düþtü mimikten ifadelerim kayýp
Anlaþýlamamanýn eteðinde yurt
Ve ellerimde nerede olduðu belirsiz hüzün
Yitik gençlik
Hiç bitmez sandýðým sonsuz aþk
Ve deli dolu cesaret
Yoruldum

Bir zamanlar dimdik duran bu sütun
Þimdi sürgünde ve gözlerini kanayan karanfil
Öyle kýrmýzý
Öyle yeþil mavi ki
Soðuk gecelerde çekilmiþ can heyecan
Ve sen rab
Sen nuhumun gemisi aþk
Dertli kavalda lalsýn bana
Senin diþlerin pimiyle çekilen ateþ
Uçurumlarýnla düþeþ
Bakýþlarýnla yandý yürek
Bir Ýstanbul masalý ki
Her yaným kalleþ
Esmer,esmer þimdi yapraðýmý söndür

Gidilmemiþ dað taþ
Yuðrulmamýþ gardaþ
Hüzzamlarda sarhoþ
Ve Ferhat
Ve þirin kalmasýn

Gurbet,gurbet devþirdin de beni
Sol yanýma yaktýðýn aþk ateþiyle
Emzir þimdi emzir cehenneminle zebanilerinle beni
Yanaðýma yýktýðýn aþk rirvesi
Çevir
Dök beni senli meyhanelere
Senin göðsünde bir nehir ki divane
Bil ki ellerim her iki cihanda seninle
Ýpil,ipil keþmekeþ zamanlarýn zamansýz kanayýþý bunlar

Ve gözlerinin gözlerimi görmezliði
Dilimin diline sürçülisan aþk ateþi
Yor þimdi
Yor daðlarý tabak,tabak can haykýrýþlarýma
Bilirsin sen doðacaksýn usumda
Sen ah içimi çektiren sen
Ellerinin o öpmez yeliyle
Mumunda üþüyen alev gibiyim
Uðruna yakýlmýþ aðýtlar
Süzülmüþte tülbent,tülbent yanaklar kýzýlda
Saðýr ellerine ellerim sürülmüþ
Ürkek kendi ateþinde nicedir sana ölmüþ bu can

Ölümlerden ölümlere kanatýlan tan
Sessiz sedasýz uslanmaz kafa tasý
Daha çok cellatlar gezdirir þafakta
Daha çok tellallar çýðýrýr ismimi
Dilimde unutmadým ismini
Ölüme kanat çýrpan kafatasý ki þimdi
Tenin kadar asaletli
Dilin kadar kazýklý voyvoda
Nasýl da asýrlarý sardýn yorgun sýrtýma
Güneþ kadar mütemadiyendin oysa
Ve kalmýþsa içerinde bir yerlerde bakir onur
Düþünme çýk yoluma
Kefen diye sarýl bana sonra uyu mýþýl,mýþýl koynumda
Nasýlsa ak kaðýtlara daha evvelden yazýlmýþ adýmýz
O bitesi dertlerin baþlangýç yerinde
Ve katledilmiþ orada biz
Yanmýþ þiirimiz
Ve biz, biz deðiliz
Tuz basýlmýþ acý deriler gibiyiz
Sevmeyi ah sevmeyi öðrenmeliyiz

KAMÝL SÖYLEMEZ
Sosyal Medyada Paylaşın: