DOKUNMA

Beni kendi halime býrak
Birakta icerimdeki yaralar saðlasýn
Toplasam yaralarýmý
Koca bir aþiret doðar içimden
Kimin kime hayrý
Kimin kime zararý var
Bende anlayamadým
Hadi býrak beni kendi halimle
Yasal olamayan kadife kaplý bir mermi gibiyim
Hangi cana hangi tene dokunacagini bilmiyorum
Acý, olanda hangi parmak
Hangi þahsiyet tetiðe dokunacak
Bilmiyorum iþte yüklendi benliðim
Dünya denilen hanede dert adýna ne varsa
Çýkmaz sokaklardayým
Labirent gibi bir hayatýn dengi
Ucu bucaðý olmayan
Lakin tekil ve tek baþýmayým
Acýlarýmý saymazsak þayet
Kýrýk dökük hayallerim var
Onlarda kan revan içinde
Gözlerimin pýnarlarý kurudu
Bazen sadece acýlarým dinsin diye
Gaz bombasý çekiyor caným
Bir mitingin tam ortasýnda
Yani baþýma atýlmýþ
Gaz bombasý
Gözlerimin pýnarlarýni yeniden aciyor
Ne tuhaf
Sanki biraz içim ferahliyor
Sanki yüküm derdim hafifliyor
Ne kadarda manyakca bir çözüm
Kirmizi ýþýkta geçerek
Ayaklarýmý yerden kesen bir araç olsa
Oda olmuyor yapamýyorsun
Ýçerideki asiret büyüklüðündeki dertlerin izin vermiyor
Korkarak tomaya tas atýyorum
Attýðým taþýn ardýndan tazikli su
Yorgun ve bitik cusem yere yigiliyor
Yüzümde hüsran yüklü bir tebessüm oluþuyor
Üst baþ çamur
Ýliklerime kadar ýslak iken
Manyak düþünceler içerisinde
Tomalara kafa tutuyorum
Beni kendi halime býrak
Bende soyu tükenmeyen yaralar dertler var
Anlatamam kulak yürek dayanmaz
Taþýyamaz aðýr gelir duyarsan Ezilir kalýrsýn
Koþmak isterdim Yüksekova
Kirlarinda
Zap suyunun kýyýsýnda
Yada bercelan yaylasýnda
Dört mevsimi bir arada
Nefesimi bütün mevsimlerde doldurmak isterdim
Sevdama mektup yazardým
Zarfý boþ yolardim
Ýçerisinde sadece iki damla göz yaþý
O anlardý Beni okurdu Beni göz yaslarimdan
Firardayým hayattan yaþamaktan
Nefes alýnmasý gereken her ortamdan
Kýzýlcýk þerbeti içmiþ gibi
Bazen susuyorum
Tüm dillere karþý
Sesizlik huzur katýyor beligime
Ve idam ediyorum icerimdeki acýlarýmý
Yol oluyorum bazen
Ucu bucaðý belli olmayan
Bazende patika
Dizlerim titreyene dek yürümek
Hiç bilmediðim bir akarsudan
Bir kaç avuç su içmek
Taþlara resimler sekiler çizmek
Bu günümden Yarýnýma miras gibi
Ne yapsam olmuyor iþte
Beni kendi halime býrak
Býrak kala kalayým burda
Ya yere düþüp yok olacam
Yada yeniden
Doagan güneþle filizlenen
Kim bilir belkide yeniden umut doðar
Yarinimdan bu günüme
Kim bilir belkide
Ýdam ederim icerimdeki
Asiret olmuþ dertlerimi


Ve Sellam ...
Sosyal Medyada Paylaşın: