Kendi Huma, ismi Huma,
Bu ne gerdan endam öyle.
Ne samimi kuzu sarma,
Ne yürekten candan öyle.
Gözler mavi kalbe bakar,
Gülüþ ateþ gönlü yakar,
Gördüðüm de ruhum çýkar,
Caným gider benden öyle.
Savrulur sarý saçlarý,
Kalbime batar uçlarý,
Bahar kokardýr içleri,
Belloluyor yandan öyle.
Aþýðýným derdim sana,
Haddimi bilmesem! ama,
Çebim delik paçam yama,
Ozan AKAR dünden öyle.
Ozan AKAR
17.08.2008
09.10
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.