Ben seni hiç düþünmüyorum ki… Akrep ile yelkovanýn birleþtiði vakitler sadece Dedemden kalma toprak damýn üstüne; Her karanlýk çöktüðünde Yýldýzlar bir arþýn yaklaþýp gönül otaðýma Uyku kaçýnca gözümden her gece Dalýnca ufuklara hisler, vuslata sürgün edince gönlümü Gecenin karanlýðýný yýrtan yýldýzlarý gördükçe, sadece Ben seni hiç düþünmüyorum ki... Yorulduðumda, dinlenmek için daldýkça hayaline Saçlarýný gördüðümden beri dokunmak hevesiyle her teline Dudaklarýndan süzülen kelimeler kulaðýma döküldükçe Adýný her andýðýmda sadece Aþiyan olsun dalýnda bülbül, serçe seyretsin Savururken zülfünü gülistanda gül Seyreyleyen serçe çýðlýk atýp kanat çýrpsýn umutlarýma Bekleyenim, vuslat bekleyiþinin sürgününde. Sosyal Medyada Paylaşın:
Fatih kadercan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.