Öğle Vakti

Cami avlusunda yatan o adam
Benim caným dostum arkadaþýmdýr
Sela verilince anlatýlmaz gam
Gözlerden sel gibi akan yaþýmdýr

Gördük sonbaharýn acý hüznünü
Kuru kuru düþen yapraklar ile
Gördük ayrýlýðýn soðuk yüzünü
Helaldir bir ömür çekilen çile

Hiç böyle deðildi bu öðle vakti
Sessiz sakin ruhsuz bilmemiþtim ben
Þimdi okunacak olan ezan ki
Bizi ayýracak birbirimizden



Ekim 2005, Kozyataðý


(Geriye Ver Yarýnlarý s.124)





Sosyal Medyada Paylaşın: