Nere gitse, unutmuyor, Prangalý kirpikleri. Vazgeç derim, Söz geçmiyor, Avutulmak istenmiyor, Anýlarý anlatýyor, Yýllardýr mahkum, yatýyor, Gözleri suça itiyor, Gözlerinde esir oldu Gözlerim!
Cezasý müebbet, Suçuysa sabit, Garip günahsýz da baþý belalý! O gözlere, Sürgün oldu olalý! Hasrettir güneþe, Vuslat misali! Hücresi çileli, Ýsyanlý hali, Kabýna sýðmayan bir deli… Yüreðinde esir oldu Gözlerim!..
Çýrpýndý, uyandý, Rüyaymýþ dedi, Yine o gözleri, Tutkun inledi. Bekledi, bekledi sonsuz bekledi, Vurgunu olduðu tekrar gelmedi. Darýldý hayata manasýz güldü, Gül ile gülücük saçarak öldü! Emircan’ýn yüreðini bilmedi. Sözlerinde tutukluydu Gözlerim! 29.4.2023 Emir ÞIKTAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Emir ŞIKTAŞ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.