Toprak

Bir yolcu çevirdim yolundan,
Sordum, nereye bu gidiþ?
Düþündü, yola baktý,
Nice yol yürüdüm,
Düþtüm toprak,
Kalktým toprak.
Tabut tabut, cenaze cenaze,
Òldüm toprak, dirildim toprak,
Tohum idim, topraktan yeþerdim,
Çicek idim, soldum,
Çürüdüm, oldum toprak,
Kar idim, eridim bittim,
Su idim, aktým toprak.
Yormayýn benim kara gecelerimi,
Gündüzler daha çok yorar oldu,
Güneþe kara çaldýðýmý sanmayýn,
Karanlýklar beni aydýnlattý sanki.
Benim düþüncelerim bile toprak.
Kemiklerimde bir bir prangalar,
Ettimde çengelli zincirler gibi,
Bedenim ruhuma yük,
Benim içimdeki Ben bile toprak.
Azim koydum yüreðimin ismini,
Hüzünlerimi suya anlattým,
Dertlendim de farkettim,
Derdim bile toprak.
Yazmayýn; kaðýtlar israf olmasýn,
Dünya boþ bari kaðýtlar boþa harcanmasýn,
Dünya sanki koca bi saat,
Ey ömür! Geçen zaman bile toprak.
Sosyal Medyada Paylaşın: