İŞÇİMİN EMEĞİ

Giyinmiþ sýrtýna kara bir tulum
Kazmasý küreði elinde gezer
Maden ocaðýnda kýrýlýr kolum
Karanlýk dehlizde kömürü süzer.

Yaðdalý tulumu tamirdir iþi
Alnýnýn teridir yediði aþý
Emeðim diyerek dövüyor döþü
Ýþin ehli olan dönüyor tezer.

Topraðýn baðrýna açýyor karýk
Elbette üzüme dönecek koruk
Çalýþmayan insan kalacak arýk
Kalkýnmanýn yolu emektir sezer.

Kimisi tezgahta kilimi dokur
Kimi yönergeyi çevirip okur
Altýnýn içine katýlýr bakýr
Ýþte bu ahvaller herkesi üzer

Ýðneden ipliðe demirden saç’a
Saçýna taktýðýn tokadan taça
Sýrtýna giydiðin abadan keçe
Ýþçimin emeði el böyle yazar.

Kimisi boyacý kimisi usta
Kiminin çorbasý kaynýyor tasta
Bazý ekmek yapar bazý da pasta
Alnýnýn terini tespihe dizer.

Boðaz tokluðuna çalýþtýrmayýn
Yokluðun kahrýna alýþtýrmayýn
Elemle kederle buluþturmayýn
Ýþçimi etmeyin canýndan bizar.

Tülay Sarýcabaðlý ÞÝMÞEK
Sosyal Medyada Paylaşın: