Zürafalar boynunu, uzatýrken rüyama Tilkiler daðdan gelip, ateþi yakmýþ abla! Yýlanda yuttuðundan, anlatýrken rüyama Akrepler de zehrini, içime dökmüþ abla!
Ýyilikten dem vurmaz, zalimlerin dilleri Baharýmýz gelmiþte, açmaz sevgi gülleri Celallenmiþ duygular, fýrtýnadýr yelleri Nihayet öfkemizi, görenler çýkmýþ abla!
Lafýmý da söylerim, Azam’ým büyüklere! Üflenmiþ makamlar da, verilmiþ kýyaklara Gelde sözü söyleme, türemiþ oynaklara Menfaat ateþinde, yananlar çokmuþ abla!
Üstüne rahmet okut, sevabý sana kalsýn Derdini bölüþtürde, yüklüsü benim olsun Gelmiþ de gidiyoruz, þairden sayan alsýn Kalemini kýrmadan, gideni yokmuþ abla!
Günah ile doðmadým, þimdi aciz bir kulum Ýncitmesin sözlerim, nihayetinde yelim Savurdum harmanýmý, günaha çýktý yolum Türlü türlü musibet, baþýma çökmüþ abla!
Hassasi de fanidir, olana Allah kerim Kesilmiþ nefeslerim, gelmesin daha derim Ecel çalmýþ kapýmý, kara topraktýr yerim Umarým sevenleri, güllere bakmýþ abla!
Eski bir þiirimi yeniden düzenleyerek paylaþmak ihtiyacý duydum. Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet KARA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.