Bir vefa arýyorum düþ kurarak kendimce,
Þu dünya elverdikçe yüzü güleç kalmalý.
Sýnýrý sevgi olan yýkýlmayan bendimce,
Sevgi ile yaþayýp, sevgi ile ölmeli.
Bencileyin sevmeli, þu dünyanýn narýný,
Acý günde yanýmda düþünerek yarýný,
Düþünmeden bencilce, kýsa günün kârýný,
Bir ateþki dumaný þu daðlarý almalý.
Kendin bilip canýmý, darýlýp nâ-mert ile,
Þu yalancý dünyada, bir olmalý mert ile,
Dost olmalý masumsa, kuzu ile kurt ile,
Benim ile aðlayýp benle yaþýn silmeli.
Büyüðüne saygýda, asla kusur etmeden,
Hýrs od’una kapýlýp, nefret ve kin gütmeden,
Ahir ömrüm bitip de bu alemden gitmeden,
Þu gönül dergahýma, menfaatsiz gelmeli.
Evvela düþünmeli demeden kelamýný,
Anlatmak istiyorsa eðer ki meramýný,
Vermekten çekinmeyip Allah’ýn selamýný,
Er olsun, kadýn olsun kadir kýymet bilmeli.
Bahçe bana bað bana, hepsi bana demeden,
Komþularý aç iken, bir kab yemek yemeden,
El açarken Rabb’ine, yüreciði güm eden,
Ýnsanlardan deðilse, doðru yolu bulmalý.
Dünyayý ýsýtýrken çocuk ruhlu düþleri,
Yüreðe su serperek samimi gülüþleri,
Dosta, düþmana karþý bilemeden diþleri,
Ýsrafa kapýlmadan kardeþ payý bölmeli.
Har-ý gamda olana, Lokman hekim misali,
Riyaya kapýlmadan uzatýp dostça eli,
Ýlaç olup cana can, yaþarken duygu seli,
Yüreði yansa bile, gözleriyle gülmeli.
Bir vefa arýyorum Vefa bir semt demeyen,
Namerdin sofrasýndan bir tek lokma yemeyen,
Pembe yalan diyerek bir þeyler gizlemeyen,
Özü de bir sözü de duygularý olmalý.
Kul Fikret sözün özü, vefa arar insanca,
Doðruyu bulmak için kafa yorar insanca,
Bilmiyorsa bilene akýl sorar insanca,
Gözü açýk gitmeden, son uykuya dalmalý.
Þiir ve Fotoðraf
Mehmet Fikret ÜNALAN ((Kul Fikret)
29 Nisan 2023 Saat 12.05
Güzelçamlý/Kuþadasý