Ýnsanlýk adýna ömür sunmuþtum
Darýldým dostlarým darýldým artýk
Türlü zorluklara, boyun eðmiþtim
Yoruldum dostlarým yoruldum artýk
Yorgunu yokuþa süren sözlerden
Bu caný kaz gibi gören gözlerden
Yüzünü maskeyle sunan özlerden
Yoruldum dostlarým yoruldum artýk
Dostluðu yerlere seren ellerden
Þu kalbin yayýný geren dillerden
Sevgiyi çekilmez eden yellerden
Yoruldum dostlarým yoruldum artýk
Gönlüme hileyle akan hinlerden
Cýz diye yüreði, yakan kinlerden
Sebepsiz gönülü yýkan cinlerden
Yoruldum dostlarým yoruldum artýk
Rüzgârý bikarar esen yönlerden
Kýçý açýk racon kesen bönlerden
Nefsine söz için küsen tenlerden
Yoruldum dostlarým yoruldum artýk
Kaderi kim bilir dost olan canlar
Bir gün ecel çatar çýrpýnýr yanlar
Bi-çare olansa, hamamlar hanlar
Yoruldum dostlarým yoruldum artýk
Her þeyden usandým duruldum artýk ..
H.C.ÖRS, Ankara - 03/2011 (Arþiv - 93)
Not: Fotoðraf anonim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.