Ýnsan/lar bir çeliþkiler deryasý Sever sevilmez Sevilir sevmez, Kaþýn Üzerinde göz arar Öküzün altýnda buzaðý, O Hep Ýki kelimeye aslýnda riyakar Ona mahkumiyetinden ise de bihaber,
Dert görmesin dili Zehire taþ çýkartýr Sokar sokar sokar Zamaný mekaný Hiç önemli deðil, Ah benim sefil Beynim Düþüncede arýzalý Fikirde kibir,
Kalbi var Yüreði yok Yolu var Ýstikameti geri vites Güneþ doðar Karanlýk bitmez Yaðmur yaðar Açmak þurda dursun Þemsiyesinin aðý gitmiþ vahý kalmýþ Ve nihayetinde Bakarken kör Duyarken Saðýr,
Aslýnda bir umut idi O, Ýnsanoðlu da Dedikleri, Neticesi Vahime binlerce sebeb Yetecek kadar da bahane, Amma velakin Gel de gör Deðiþen Bir þey yok Hiç bir þey, Deðiþeceði de Yok gibi Yok gibi, Kalacak gibi her þey yine de hep ayný Eski hamam eski tas Sanki hayata ebedi Bir baypas...
* Berlin, 27.04.2023 *
Talat Özgen
Sosyal Medyada Paylaşın:
Talat Özgen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.