GÖZLERDEKİ KADER

Gözlerine çizilmiþ gibi sanki kaderin,
Yolda mý düþtü gül gibiydi gülücüklerin.

Nerede? yüzündeki o lahuti esinti,
Nerede? gözlerindeki o ýslak akýntý.

Siyah çizgiler çizdi, aramýza gözlerin,
Ve soðuklardan donmuþ gibiydi gamzelerin.

Tararken karanlýk gecelerde saçlarýný,
Sanki geziyordun daðlarýn yamaçlarýný.

Sözcükler dilinde buharlaþan su gibiydi,
Ve gençliðin doðumdan beri hep lekeliydi.

Sanki taþ olmuþtu duvarlarý gönüllerin,
Ve sevgi topluyordu kar beyazý ellerin.

Duygularýnla gözyaþlarýný tutuyordun,
Yüzündeki nemli sayfalara bakýyordun.

Mis kokulu saçlarýnla rüya masallarla,
Ve yaþýyordun baþýnda esen rüzgârlarla.

Yaðmurda ýslanan gözlerini yýkýyordun,
Ve sevdanýn sesinde kendini buluyordun.

Kýzgýn kumlarda yürürken çýplak ayaklarla,
Teslim olmuþtun aþka yalancý duygularla.

Geçmiþteki hatýralarý býrakýyordun,
Ve deryalarý aþýp sahile varýyordun.

Buluþurken ortasýnda kalabalýklarýn,
Bir sen kýrýyordun zincirini çýðlýklarýn.

Koynunda büyüttüðün hasret þiirlerinden,
Ne bir haber, ne de bir ses, yoktu izlerinden.

Gözleri ýslatan gözyaþýný arýyordun,
Ve… sahte gözyaþýyla beni aldatýyordun..

…andelip…

Sosyal Medyada Paylaşın: