HÂKİM BEY

Sanmaki aþkýn kitabý senden oluþur
Gül dalýnda öten bülbül aþký konuþur
Yol bilmezsen önündeki düz yol yokuþtur
Davacýyým hakim bey tüm sevdiklerimden

Bir tebessümü çok saydýlar gül cemale
Gencecik yaþýmda erdi ömür kemale
Hep sevdiklerim pusu kurdu elleriyle
Davacýyým hakim bey tüm sevdiklerimden

Ne zaman uçsam ben kýrdýlar kanadýmý
Gün yüzü görmeden doldurdum miyadýmý
Ne bacý ne kardeþ duymadý imdadýmý
Davacýyým hakim bey tüm sevdiklerimden

Ne çok umudum yarým kaldý yüreðimde
Kabuk baðlamayan yaralar var kalbimde
Yaþ yerine kan birikti ceylan gözlerimde
Davacýyým hakim bey tüm sevdiklerimden

Kuruldu mahkeme kuruldu yüce divan
Kalmadý dizlerimde dayanacak derman
Yazdýlar adýma ölümden keskin ferman
Davacýyým hakim bey tüm sevdiklerimden

Hep sevdiklerim kýrdý ömür kalemimi
Astý dar aðacýna yitirdim cismimi
Sela,sýz niyazsýz gömdüler bedenimi
Davacýyým hakim bey tüm sevdiklerimden







Sosyal Medyada Paylaşın: