Bir derin var içimde temas edemediðim buna karþýn onun altýndayým kadýn sesiyle þimdi sus der bir gürültü var içimde kulaklarýma yalnýzca deðen biçimsiz herþeye raðmen inkarcý bir görselin damarlarýyla donanmýþým bir örüntü var içimde baþka herkesle iliþkisiz yalnýzca kendine inanan þimdi konuþ der bir yapraðýn sesiyle bu canavarlaþmýþ ne tuhaf bir þiir ellerin benimdir mürekkep lekelerinle çizgileriyle bir sen var içimde bir tek sana varamadýðým yüzün çok geride býrakýlmýþ bir ilahýn yüzü bir iman var içimde henüz inanmak istemediðim sanki sadece öylesine duruyor yaðmurdan sonra gitmek üzere bir dünya içimde senden daha sahici kendisinden daha gerçek en az bir rüyanýn katýlýðý kadar elle tutulabilir her þey boþ bir sayfayla baþlýyor gerisi sadece kalabalýk bir beden var içimde topraktan korkan toprak kokan topraðýn üzerinde gerisi sadece bir an önce yeryüzüne dönmek isteyen dünya telaþeleri her þey boþ her þey boþ bir çukurla baþlýyor.
Ýlker ÖZDEMÝR
Sosyal Medyada Paylaşın:
barbor Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.