ELOĞLU
Baþaklarý týrpanlanmýþ anýzým,
Benzin döktü kibrit çaktý eloðlu…
Kalabalýk ortasýnda yalnýzým,
Ciðer söktü yürek yaktý eloðlu…
Zulüm esti zalim kesti öksüzüm,
Zehir kustu gece ile gündüzüm,
Aðýr hava güldürmedi bu yüzüm,
Yaþlar aktý pis pis baktý eloðlu…
Vurgun yedi viran þimdi hanemiz,
Talan oldu bað bahçemiz nanemiz,
Dört bir yöne savruldu her tanemiz,
Avradýna altýn taktý eloðlu…
Küle döndü toprak damýn merteði,
Haramzade yedi balý peteði,
Kýzý çaldý Acem iþi eteði,
Gözü dönmüþ kahpe faktý eloðlu…
Cantekin der; dað dað oldu acýmýz,
Saçlarýný yoldu anne bacýmýz,
Topraða dek dinmez yürek sancýmýz,
Ölümlere müstahaktý eloðlu…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mahmut Cantekin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.