Tecrübe, insan için derin bir girdap ve onun içinde doðruluðu arayan birer mahlukatlarýz. Ne kadar çýrpýnýrsak çýrpýnalým, o arkasýnda durduðumuz þeylerin önüne geçen bizleriz. Amma asýl olan hayatýn kendisi. Hayatýn kendisi bir tecrübe olmakla beraber insana kalan tek þey oymuþ bunu anladým. Karanlýklardan uzak bildiðiyle amel edip yaþadýðýyla tecrübe etmek buymuþ. Birer kýssaymýþ hisse kapmak isteyenler için. Her bir tecrübede gözyaþý olmakla beraber avuturmuþ gerçeði söylemeye. Çünkü o his bambaþkaymýþ. Hakikatin pençesi mühürlenirmiþ insanýn kalbine. Hiç vazgeçmeyecek, kale gibi kuþatýlmýþ olacakmýþ tecrübenin en miskin hâli. Bizler bu yolun yolcusuyuz bazýlarýmýz için bir kaçýþ bazýlarýmýz içinde birer teslimiyet. Ýnsan zanneder ki teslim olmak sadece var olanadýr. Ona þüphemiz yok elbette. Burada ki husus bir manaya teslim olmaktýr tecrübe gibi içindeki anlamlarý farkederek bir teslimiyet duygusunu barýndýrmaktý halbuki. Tecrübe, insan demekti. Tecrübe, umutla yoðurulmuþ hakikatin gövdesi demekti. Tecrübe, geçmiþ demekti. Tecrübe, anlam ve anlamsýzlýklarýn olduðu kilit nokta demekti ve tecrübe insanýn sýðýndýðý bir liman demekti. Her þeyden önemlisi tecrübe, kalp demekti... Sosyal Medyada Paylaşın:
Çilekeş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.