Baltaya Sap Olma Destanı

Görmeyince mektep medrese yüzü
Devlet kapýsýný çalmadým bile
Sattýrdý gurbetin düþü, öküzü
“Baltaya sap olmam”, gelecek dile

Ekmeðime kapý bildim gurbeti
Doldurdum kayýtla bavul, sepeti
Üçüncü mevkiden aldým bileti
Su dökerken anam koyuldum yola

Uzaktan bakarken çakalý, kurdu
Daðlar ardýmýzda el sallýyordu
Gösterirken saat sabahýn dördü
Üç günde getirdi tren Ýstanbul’a

Gün doðmadan geçtim Eminönü’ne
Yerleþtikten sonra Paþa Han’ýna
Ýþ bakmaya çýktým At Meydaný’na
Satmaya baþladý yüzüm muþmula

Çok para olsa da günlük yüz kuruþ
Canýmdan bezince kýrmýþtým kiriþ
Bir hafta sürmüþtü yaptýðým ilk iþ
Duvar ustasýydým, elimde mala

Simsiyah gözlüklü, zayýf, çelimli
Mesleðine baðlý, çok da sevimli
Kapalý Çarþý’da Agop isimli
Çantacý yanýnda diktim kösele

Hoþuma gitmezdi durmak avara
Kahvede garsonluk yaptým bir ara
Çekerdim böylece nefsimi dara
Köz verirdim, içenlere nargile

Ocakçý yatýnca bir hafta hasta
Öðrettiler iþi, olmuþtum usta
Ýþ baþa düþünce beþ gün üst üste
Piþirdim fýrýnda somun, francala

Tavsiye edince Izbandut Ali
Þimdiki duraðým Toptancý Hali
Görünmeden evvel Yeþilçam Yolu
Kabzýmal yanýnda oldum amele

Zaloðlu Rüstem’den yiyince yumruk
Razýydým olsaydý sadece sýyrýk
Kemikler darbeden üç yerden kýrýk
Pes ettim ilk filmde dayaklý role

Oturmaktan býktým tembel, miskince
Sýnýkçýdan sonra iyileþince
Haftalýk ücretim üç buçuk akçe
Çýrak oldum Karaköy’de Miþel’e

Boþluða düþmüþtüm, Miþel ölünce
Sirkeci Haný’nda Nalbant’tan önce
Para için her yol mubahtý bence
Çektirdim kahvede bir ay tombala

Tombala yüzünden çok yedim dayak
Olmak üzereyken dayaktan manyak
Dostlarýmdan biri oldu önayak
Gülhane parkýnda yem verdim file

Sarmýþtý paranýn hýrsý özümü
Bulmalýydým hâle kesin çözümü
Roçilt’in tahtýna diktim gözümü
Varýlmazdý bu iþlerle menzile

Cezbetti aklýmý oynamak futbol
Kaleci olarak edildim kabul
Görünce kalemde on bir tane gol
Ýlk maçta elveda ettim futbola

Geçmezdi kursaktan zerrece haram
Suyunu çekince cebimde param
Çaresiz kalýnca sýzlarken þuram
Çaldýðým bir ekmek geçti sicile

Edemezdi devlet bizleri takip
Yoktu karþýmýzda âlemde rakip
Karýn tokluðuna kurarak ekip
Mafya oldum alacaðý tahsile

Rafa kaldýrmýþtým imaný, dini
Pavyon kapatýrdým Allah’ýn günü
Kuþ sütü destekli, havyarlý mönü
Havadan geleni, verirdim yele

Takýnca gönlümü þuh bir fettana
Muhtaç etti beni kuru soðana
Zor attým canýmý ilk günkü hana
Direndim felekten yesem de sille

Çýraklýk eylerken Kasap Hasan’a
Sebep olacaktým nerdeyse cana
Çaresiz kalýnca fýþkýran kana
Zor yetiþtirdiler beni acile

Hastaneden sonra kalýnca sakat
Bedenî iþlere bitince takat
Dilencilik iþi olmuþtu imdat
Para yaðýyordu her gün mendile

Kopunca kültürden, deðiþti huyum
Mavi çaydanlýkta baþkaydý çayým
Tütmeye baþladý gözümde köyüm
Razýydým sýlada hasýra, çula

Hazýrladým gurbet elden göçümü
Köyüme dönmekte yaptým seçimi
El üstüne yýktým cümle geçimi
Yakýþtý ozanlýk Delibal kula

Celil ÇINKIR - DELÝBAL

Sosyal Medyada Paylaşın: