Dinlendiremezsin

Bir mýsra olasý gelir bazen insanýn,
Kervan yolda düzülür hesabý hazýrlýksýzsýndýr da
Cebindeki kelimelere güvenirsin ya
Ýþte aynen öyle dökülüverir kalbin avuçlarýna
Sözlerinle aðlar gözlerinle yazarsýn....

Kimi zamanlar vardýr hani
Kendine özlediðin bencilliðin dibine vurduðun bir anda
O herkesin tam ortasýndan çýkagelir
Çatlarsýn kýskançlýktan
Sakýndýðýn gözlerinden onun yürüyüþüne hayran olursun da
Bir koluna girip salýnmak geçmez aklýndan
Sen izlemeyi seçerken
Aþk kaçandýr sense kovalayan...

Ansýz zamanlarda arsýz düþünceler gelir akla bazen
Gecenin en yorgun olduðu demdir
Kollarýna uzatýrsýn karanlýðý
Okþarsýn siyah zülüften
Ama dokunamazsýn gecenin mahremine...

Kýyamazsýn belki çok sevdiðine
Yanýndadýr elleri
Tutarken titrer bakýþlarýn
Asla tutup ellerini koynuna götüremezsin
Adam gibi sevdalarda yorulmuþtur yüreðin
Asla baþka yüreklerde dinlendiremezsin...

Çaðdaþ Durmaz
Sosyal Medyada Paylaşın: