Ne deðiþti’ki bana hüznü unut gel diyorsun, Baðrý sinemde isyan harýyla yanar iken gönül, Sönmeyen ateþinde sana külüm sanýyorsun, Geçi verdi o eski zaman sana gülmem haram...
Bu sendeki deðiþmeyen havan kime güzelim, Onca verdiðin kedere yüzsüzlüðüne sitem ederim, Sen sözlerime hüzzzam makamýnda bir þarký idin, Git dediðin o gün notalarý yaktým da senden gittim...
Þimdi ay olsan þavkin vursa kararmýþ yurduma, Yenilmem dört mevsim seninle yaþanmýþ anýlara, Anlamý yok artýk zorlama güzelim zorsun zor bana, Dün razý geldim benimle olmadýðýn þimdiki zamana...
Yaradan hasretini ah yazý verse kamderime, Gülen gözlerin irem bahçelerini vaad etse’de, Hayalin gözlerime azap aklýma misafir olsada, And olsun bir daha yenilmem seninle süslenmiþ fikrime...
Ben sensizliðin cehennemini kutsal saydým cana, Umut olsan baharla gelen yaþanacak yarýnlarýma, Terin bir dirhem derman olsa sinemde kanayan yarama, Gözlerim’den dökülen yaþlara mendil tut deme sana...!