DEPREMİ UNUTMA İNSAN O UNUTMUYOR

Unutamýyorum geçen o kara sabahý!
Her an döneckmiþ gibi içimde korku!
Ne idi bilmem ki Rabbim Kulun günahý!
Sýðýnacak senden baþka kimsemiz yoktu!

Sallandýk fýrtýnalarda bir sal misali!
Elden bir þey gelmedi ki sonlar mý geldi?
Üstümüze duvar çöktü tavan delindi!
Çaresizlik sardý bizi tarifsiz korku!

Kalkamadýk yerimizden kesildi takat!
Durduðumuz yer havada Hemi yedi kat!
Nedir Rabbim günahýmýz kula inanmak!
Sarsýldý bütün dünyamýz etraf bomboþtu!

Topallaya topallaya geldik kapýya!
Giriþ çökmüþ çýkamadýk biz dýþarýya!
Geçmeyide baþarmadýk karþý yapýya!
Biz depremden deprem bizden bakýpda korktu!

Dýþarýda iniltiler acý feryatlar!
Birbirine girmiþ idi cadde sokaklar!
Bunu gören kalpsiz olsa üzülür aðlar!
Elden gelen hiç bir çare olmadý yoktu!

Yýkýk viran harabeye döndü tüm þehir!
Böyle afet asýrlada arada gelir!
Çoðu elden geldi baþa Kader deðildir!
Ýnsan insanlýktan çýkmýþ haberi yoktu!,

Sosyal Medyada Paylaşın: