BOŞLUK

Nasýl da harcadýn sevgini bir ömür gibi.
Parça parça ufalayýp erittin.
Atlas mavi bir yorganken;
Lime lime bir beze çevirdin.
Yanýndaki sevdiðin mi?
Ya kolundaki?
Aklýndaki sevdiðin mi?
Ya mazindeki?
Beþ sürgünlü bir uçurtmaya yükleyip gerçek sevdalarý,
Kýr çiçeklerini koklamak için feda etmedin mi?
Bölündün sen.
Kirlendin.
Özgürüm derken parçalandýn.
Bedenini doyururken aç kalan ruhun,
Islak bir þarký söylüyor gizlice.
Senin göz yaþlarýnla ýslanýyor.
Doyumsuzluðunun sebebi budur iþte.
Ruhunla bedenin örtüþmüyor.
Ýþte yalnýz kalýnca içinde büyüyen o boþluk,
O hep bulamadýðýný hissettiðin sevgili
Ve yanýndakilerin eksikliði.
Büyük yanýldýn.
Kendin için.
Artýk çok geç.
Nasýl da harcadýn sevgini bir ömür gibi.
Bir türlü anlayamadýn.

Sosyal Medyada Paylaşın: