Bıraktın...

Aldatmaya uygun zeminim diye
Ben sana sevgimden eminim diye
Yalaným yok sana yeminim diye
Yokuþa at sürdün düz de býraktýn


Koparýp þu hicran damarlarýný
Yýkacaðým dedin duvarlarýný
Saracaðým diye yaralarýný
Yaz’a umut verdin güz de býraktýn


O ýslak ve sýcak rujlu busen’den
Ýhanet utandý giderken senden
Yýllarý çalarken ömür kesem’den
Vuslata gün saydýn yüz’de býraktýn


Çektin ihanetin fotoðrafýný
çerçeveyle sardý’n dört tarafýný
Duymadý kulaðýn o son lafýný
seven þu kalbimi köz de býraktýn


Hülya bir denzi’di sabýr kumdaydý
Sevda karanlýkta yanan mum’daydý
Ayrýlýk kurþunu kör namludaydý
Sen tetiði ezdi’n gez de býraktýn


Býrakýrken narin elin elimi
O kör kurþun deldi sanki kalbimi
Kýskanýr’dým senden öp öz abimi
Gittin o halimi sözde býraktýn






Sosyal Medyada Paylaşın: