Seni çok baþka bir yerine nakþetmiþim kalbimin Bu diyarda olmayan bir alemin Toz pembe bulutlar ýlýk bir rüzgar tenin Gerçekmiþ gibi uyandýðým rüyam benim
Daha demin Dudaklarýn istekli ve yüksek sesli Çarpýþan kalbinin gürültüsü geçti Duyumsadým ruhunu ürperip
Yemin edebilirim Çocuk parký gibi þenlendi her köþem Ne desem bilemem. Senin söylediklerin Tam tersine ket vurur kendinden emin
Hiçbir oluru yok hiç bir umudum yok Telleri kesik telefon direkleri Ben Nasýl ileteyim sana böyle süslü halleri Öyle püslü hazlarý Kopmuþ aramýzýn tüm fazlarý
Seni çok baþka bir yerine nakþetmiþim kalbimin Bu benim masalým bir ben bilirim Gökkuþaklarý ve buðday baþaklarý yüzün Evvel zaman içinde kalbim saman benim
Sosyal Medyada Paylaşın:
Fosforlu Devriye Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.