aþký uzun biliriz ölümden
kalbin baþkentine kabul edilir alnýmýz
en izzetli yoldaþlýk
en asil direniþ bahtýmýza yazýlýr
gönlün rotasýný çizeriz gövdemizin üzerine
sadece Allah’a güvenmenin telaþýyla durulur kaygýlarýmýz
yeniden yola düþeriz yeniden
sebeb-i nüzulü oluyoruz en ümitli sesleniþin
yürüyüþ nedenimiz
göksel tesellinin dünyanýn kuytu yerlerine
yol vardýr
zordur bu yola koyulmak
bu yol da sýmsýcak rüzgarlar eser
beniz sararýr, dudaklar kurur
susuzluðu giderecek pýnar ararken
ummanýna dalarýz
bu yolda güller açar burcu burcu
bülbüller en içli bestelerini terennüm eder
bu yol aþk yoludur
bu yol meþk yoludur
bu yol Allah’a gider…
bu yolda kendini bulur
kendini tanýr
olgunlaþýr
hakikate ulaþýrýz
bu yol
kendini adayanlarýn yoludur
yol vardýr
adýný unuttuðumuz
izini sormaz olduðumuz
hatýrlatmak için
vicdanýmýza doðru bir iltica seferinde
rahmet göðünü anlatmak üzere
mültecisi olmaya layýk
yol vardýr
zihnimize yerleþen
bizi kimselerin görmediði/bilmediði yerlere
hesaplaþmaya çaðýran
bizi kendi içimize,
kendi içtenliðimize davet eden
derunumuzda gerçekleþen
yol vardýr
iyiliðe, doðruluða, fazilete gider
en güzel ahlaka kavuþur
huzurla dolar
ilimle beslenir
Allah’ýný, vatanýný, milletini tanýr
özünü inkar etmez
insan olmanýn mutluluðuna erdirir
bu yol kur’an yolu
bu yol muhammed yolu
bu yol hakka, özgürlüðe, medeniyete doðru
yol vardýr
ayný cevherden
ayný özden
ayný nefisten
sol göðsünün altýndaki kemikten
bedeninde
her neden yaratýlmýþ olursa olsun
onun yurduna
yol vardýr
O neye adým atsa ona doðru
O varsa her þey tamam
O yoksa her þey eksik
ne eksikse onda fazla
daha fazlasý yokken
yol vardýr
kolayca koyulur insan
hýrs, kin ve ihtiraslar yoldaþý olur
çoðunun sonu hüsranla biter bu yollarýn
ya, saplanýr kalýr bataklýða
ya sufli lezzetlerin esiri olur
ya yuvarlanýr uçuruma
paramparça daðýlýr
yol vardýr
gözleri birer derin kuyu
gül kokulu teni olan
teni anadolu geceleri
kenarý iðne oyalý
köþesi gül resimli mendil
elmaslý saç tokasý
baþý kader
sonu vuslat
yol vardýr
üzerinde günlerce
bir çile yumaðýna dönüþtüðünü fark ettiði yerde
güz baþlangýcý
bulutlar çýlgýn bir koþuyla ufkun üzerinden akarken
geceler boyunca kumsala inen
yol vardýr
entrikalar, hýyanetler, kýpkýzýl tuzaklarla çevrili
çeker yabancý eller
kendini kaybettirir
Allah’ý,
vataný, milleti unutturur
efendi iken uþak olur
körü körüne aldatýr hevesleri
baþkalarýnýn hürriyeti için
kendi esirliðine koþturur
yol vardýr
aynasýnda buðulu resimler
hiç hesap edilmeyen bir ýþýltý altýnda
yalnýzlýða son verdiren
dilinin ucuna bir duanýn kabul edilmiþ haliyle
sessiz bir amin diye düþerken avuçlara
hayal bile edilmeyen menzillere
varmýþlýðýn adýný öðrenerek dönülen yere
yol vardýr…
redfer