Yazdýklarýmý yaþadýklarým sanýyorlar. Oysa ben bazen, Yaþamak istediklerimi de yazýyorum. Geç kaldýklarým var, Gelemeyecekler var. Gelseler bile beni bulamayacaklar var. Öyle iþte.... Heba oldu deriz emeðimizin boþa gittiði Ýþlere. Kimseyi kýrmayayým diyorum, sabah kendi dallarýmýn çatýrtýsý uyanýyorum. Yol uzun, imtihân zor, Dünya yorucu ve insanlar çok kýrýcý..!. Sanmak tahribâtý yüksek bir kýrýlýþtýr. Sanýrým bende sanmýþ ve kýrýlmýþtým. Kelimeler diyorum,her hâli arz etmiyor. Kimseyi incitme, kalbin yeterse .. Sen kalbine yet, kimselerden incinme..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Noah Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.