Aşkın Esiri Oldum

AÞKIN ESÝRÝ OLDUM
Yalan demedim sana, sözüme geldin
Gözüme baka baka, yalan mý dedin
Öðle baktýn ki bana, baðrýmý deldin
Yine ben o aþkýmýn, eseri oldum

Gönülden sevdiðimi, nereden bildin
Biliyorum sen bana, gönlünü verdin
Ne bu halin senin, oruca mý girdin
Yine ben o aþkýmýn, esiri oldum

Yalanlara inanýp, suratýn döktün
Zehirli akrep gibi, kalbimi soktun
Hýrçýn bakýþlarýnla, ruhuma aktýn
Yine ben o aþkýmýn, esiri oldum

Ýnan ki o nazýn, canýma yetirdi
Aldý beni benden, uzaða götürdü
Senin varlýðýn, beni ezdi bitirdi
Yine ben o aþkýmýn, esiri oldum

Soðuk kýþ geceleri, kapýnda durdum
O sevgiyi senin, bakýþýnda buldum
Aþkýmýzý o güzel gözünde, gördüm
Yine ben o aþkýmýn, esiri oldum

Seni çok seviyorum, buna ne dersin
Hiç yüzüme bakmasýn, sitem edersin
Sorup sual etmeden, çekip gidersin
Yine ben o aþkýmýn, esiri oldum

Aþkýmýzýn, dünyada yoktur emsali
Kerem’le aslý, Leyla mecnun misali
Aþk için daðý delen, Ferhat’ýn hali
Yine ben o aþkýmýn, esiri oldum

Geçmiyor günlerimiz, bak saya saya
Bu aþk maf etti beni, býraktý yaya
O yüreðin taþlaþýp, olsa da kaya
Yine ben o aþkýmýn, esiri oldum

Hidayet’im hep seni, gözden sakýnýr
Bir gün gelmesen, yollarýna bakýnýr
Boþa söylenen sözler, kalbe dokunur
Yine ben o aþkýmýn, esiri oldum
(0915) Þubat 2010
Þair Midayet Kara
Sosyal Medyada Paylaşın: