Girit

Kan çanaðý gözlerim
Bir nefretten sarýlý etim,
Elinde bir þýk zarif zerafetin
Kimde ne kaldý gitmez söylemez þikayet etmez

En hüsranlý sonlarýn oyuncusudur o
Acý çekmek için yaratýlmýþ o kafa; o üflenmiþ gereksiz beden
Her gösterilen aydýnlýða sarýlan, o sapsarý hastalýklý beden
Ruhsuz,cazibesiz ve hasta o beden

Koca aðaçlar gördüm her tarafý yemyeþil ve gereksiz bir kahvelikte
En þehvetli öpüþlere þahit oldum, buse mezarlýðýnýn yanýnda
Kapkaradýr her öpüþ, leke gibi
Bir þans der insan paraya,fakir zengin,zengin fakirden habersiz

Cellatlar gördüm iki ayaklý hemde
Nasýlda meydan okudular üflenen nefese her adým adým
Bir ana baba þefkati yar ve yaradan Allah.
Nasýl da gitti dað gibi sevdiklerim bir anda öyle.

Açmamýþ çiçeklere üzüldük ve garipsedik ben e sahip bedenleri
Ve kirlilikleri giyindik güzelleþtirdik hayatlarýmýzý
Hayaller kurup gidenlere çok aðladýk kimse bilmez bir çocuðun dünyasýný
O yüzden hatýrlamazdým hiç kýrmýzý bisikletimi
Ve soyulmuþ elmalarý

Kabuklu yediðim ne varsa hepsi evde kaldý, gri loþ çöplüðün
Benim lügatim bozulur aldanmasýn aðlamasýn þimdi koyup bizi önüne
Farketmedim sanma ! Acýlar soður merak etme yavaþla.

Ben sensiz sen bensiz ölmek üzere kazýk çaktýk bu dünyaya
Çivilerimiz bile tutmaz ayýn çýplaklýðýn da hiç üzülme
Ben ölmek için geldim buraya sen ise yaþamak sonsuz safa ile.
Kader senin dikdörtgenin, benim ise ikilemimdi
Ya hiç ya hep der gibi idi gözlerin

Cesaretsiz çok gördüm
Ama güneþsiz öldüm
Yaþamak güzeldi
Nazlý baharlar burnumda giderken çöle
Yaþamak kötüymüþ
Ýyilik yaptýðýn dipte vurulurken


Sosyal Medyada Paylaşın: