S Ü R G Ü N

Gidiyorum, dert etme… Erim erim erime!
Sanma sendeki aha yakýlýp gidiyorum!
Terin biliþ olmadý, karýþmadý terime
Sanma kuru eyvaha yýkýlýp gidiyorum!

Aþktan kopan þu aysberg içimize oldu yük
Yormadým kütlesini hangimizde en büyük!
Dalganýn kaynaðýný varsayarak kuru yük
Ufkumdaki agâha takýlýp gidiyorum.

Gidiþim kaçýþ deðil kutsal bir müdafaa!
Seve seve çekilir bu uðurda her cefa
Ýçinin kaynadýðý þelâleye son defa
Gönlündeki semaha dökülüp gidiyorum.

Doðrunun düþürdüðü, yolda tutuþan o nur
Ve vicdan rehberiyle gerçek rota bulunur.
Ýrademin üstünde bayraðým olsun onur!
Nefsimdeki tamaha dikilip gidiyorum.

Gerekirse zorlayýp benliðimden çýkarak
Ben ise zayýf halka ardýmda býrakarak
Güne, gündüze deðil; kör geceye akarak!
Matemdeki siyaha sökülüp gidiyorum!

Çok düþündüm, yolu yok! Çareler düðüm düðüm!
Düðümleri çözdükçe çoðalýyor kördüðüm!
Seni boþa sormuþum, ta ilk baþta gördüðüm;
Gönlümdeki dergâha çekilip gidiyorum.

Ne kýrgýným yazgýma ne yarýnlara dargýn;
Umutlarýn kapýsý belki bu tuhaf sürgün!
Saadet mi? Vuslat mý? Kim bilir belki bir gün
Dualarla Allah’a ekilip gidiyorum…

30-04-2010
Salih ERDEM
Sosyal Medyada Paylaşın: