Üþüyen yüreðini ellerinde ýsýtýrsýn da Kýyamazsýn ellere vermeye ellerini Vakit gecedir düþler sokaðýnda bir ýssýzlýkta Kayýp olmuþluðunu ararsýn Bulamazsýn...
Binalar birer birer yýkýlýr sanki üstüne Enkazý altýnda kalmýþsýndýr ruhunun Kurtarýcýný beklersin Ama gelmez...
Nafiledir insanýn kendini yaralamasý Kendi yarasýný kendisi sarmasý Yalnýzlýk cehennemin diðer adýdýr...
Ýkiye bölünmüþ bir ekmek huzurudur hayat Kýrýntýlarýnda yaþam bulur insan Mutluluk dost yüzünde gülümseyen aksindir Dost sohbetinde dinlediðin bir masal Bir çocuðun masumiyetindeki hayaldir...
Sýra sana geldiðinde verebilmektir senden bekleneni Bazense ardýna bakmadan çekip gidebilmek Uyuya kalmýþlýðýn toplumuna ayak diremektir mutluluk Benzememektir kimseye Asýl olanýn kendin olmak olduðunu bilmektir...
Çaðdaþ DURMAZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Çağdaş Durmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.