afacan bir çocuk gibi bildiðini okurcasýna renkli kelebeklere karýþýp serpilirdik nisan çimenlerine
çocuktuk o zaman konuþurduk kýr çiçekleri ile onlarý ürkütmeden her filiz coþtururdu bizi yeni doðmuþuz gibi ve biz serkeþ düþler ülkesinde güle oynaya yeni bir güne uyanmak ümidiyle günü bitirirdik
þimdi büyüdük sen ayný nüktedan bense hep ayný sevecen deniz gözlerinde kulaç atmayý deneyen afacan kýz
göçmen dalgalar atsa da kýyýlarýna beni ben dalga uçlarýna takýlýr geri dönerim bilirim ki hep açýktýr yolumu gözleyen kalbin
þimdi çok uzaktasýn biliyorum bir bahar esintisi getirecek seni yine açacak aþk topraklarýnda nisan gülleri teyakkuz da bekleyecek bizi aþk birlikleri
bilirim nice günleri geride býrakacaðýz yine kapýlarýný açacak ve kucaklayacak bizi serkeþ düþler ülkesi
Hülya Çelik
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sabahat çelik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.