Ne kaldı..
Ne kaldý..
Zaman zamaný tüketti, bir nefeste geçip gitti
Belinden kýrdýlar gülü, ne diken ne harý kaldý
Kavak yeli esti bir dem, hazan bizi seçip gitti
Bülbül tedirgin baðýndan, içinde bir zarý kalmýþ
Ne baharý tattý ömür, ne gül açtý baðýmýzda
Hasret yediveren oldu, dal dal açtý daðýmýzda
Düþler vurgunda yoruldu, kan revan dýr çaðýmýzda
Tavuk kovulmuþ anbardan, düþünde o darý kalmýþ
Zizcir paslandý umutta, umut ahu zarda þimdi
Sevdalar yürekte saklý, yürekler al korda þimdi
Devran tüketti gülleri, gülzarýn darda þimdi
Güvercin tutsak kafeste, bir kemik bir deri kalmýþ
Tükenmez denen bu ömür, iki nefes arasý mý
Gönüle açýlan yara, Müjganýnýn yarasý mý
Koy postaný, gör restini aðlamanýn sýrasý mý
Yarayý zaman kapatmýþ, canda yara yeri kalmýþ
Hanlar, hamamlar edinsen, üç metrelik bezin kalýr
Sahne , ýþýk alkýþ derken, giderken bir sazýn kalýr
Gönül kýrýp gitme sakýn, kalýrsa hoþ sözün kalýr
Þahlar padiþahlar gitmiþ, sandýklarda zeri kalmýþ.
Dostum dilin alýþmasýn, yuva yýkar yalanlarýn
Ardýndan beddua döker, sen giderken kalanlarýn
Musallana uðramazlar, sevip alkýþ çalanlarrýn
Doðrular talan edilmiþ, ol zamanda þeri kalmýþ
H. Iþýk. 6/9/21
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.