SEVDAM
Ne çaldýðým türkü, nede þiirim
Anlatmaya yetmez, gözlerin sevdam
Denizin aþýðý, garip nehirim
Koþturur peþinden, sözlerin sevdam
Seyire dalarým koyunca baþý
Kuþ tüyü yastýða çevirir taþý
O kahve gözleri, o kara kaþý
Lokmandan elzemdir dizlerin sevdam.
Olsun aramýzda daðlar denizler
Dalýnca hayale birleþir gözler
Ýki beden bir ruh olmayý izler
Çaðýrýr tutkuya tezlerin sevdam.
Sensiz her gecenin sitemkarýyým
Bal dudaðýn polen, bense arýyým
Ömrün eksik mizan, bende karýyým
Okunur tenimde izlerin sevdam.
Ellerin döþüme deðerse eðer
Su yanar mý deme, yanarmýþ meðer
Bilesin nazlý yar ölmeye deðer
Ozan tutuþturur közlerin sevdam.
Aht içtim yürekte yerim bulmaya
Kendim zincirlerleyip orda kalmaya
Tenine sinip de, kokun olmaya
Aklým baþtan aldý tözlerin sevdam.
Ozan Ali AYDýN
Sosyal Medyada Paylaşın:
YİTİK AŞKLAR MEZARLIĞI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.