Ömür Bahçıvanı

Ömür Bahçývaný

Beni dehþete salan,bana çok kýzýyorum,
Üþüyen ellerimle, gözlerimi sildikçe.
Kendim saçmalayarak, kendimi üzüyorum,
Dost sandýðým yaðýlar, üzerime güldükçe.

Herkes konuþur ama, birbirini dinlemez,
Ýnsan diye geçinir, insanlýktan anlamaz,
Yüze gülen çok diye, arkasýný kollamaz,
Geç gelir akýl baþa, dost sýrtýndan vurdukça.

Ordan burdan aþýrmýþ, evladýný doyurur,
Zorbaya kuyruk sallar, garibana buyurur,
Harami sofrasýnda, zýkkýmlanmýþ geðirir,
Karanlýðýn nasýrý, vicdanlarý sardýkça.

Oðul babayý dýþlar, serveti bitmiþ diye,
Kýray çaðý gençliði, elinden gitmiþ diye,
Umudun göz yaþlarý, içine akmýþ diye ,
Feryad edip duruyor, Azrail geç kaldýkça.

Aðlayarak geldikte, aðlamaklý gideriz,
Kahýra borçlanmýþýz, ömür boyu öderiz,
Bizim olmayan mülkün, kapýsýný güderiz,
Sonra þaþýp kalýrýz, münker nakir sordukça.

Altay yoruldun artýk, bu yolda yürümekten,
Gýrtlaðýn nasýr tutmuþ dilini sürmekten,
Mantýk isyan ediyor, durumu korumaktan,
Ömür bahçývanýnýn, son çiçeði soldukça.

Cevdet Altay....29.03.2023





Sosyal Medyada Paylaşın: