Ruhumdaki Cehennem !

RUHUMDAKÝ CEHENNEM !
Gündüzüm hep þen þakrak, gecemse kör karanlýk.
Kederlerim daimi, sevinçlerim bir anlýk.
Gönül evim harabe, darmadaðýn, viranlýk.
Yaþýyorum sanýyor, bana karþýdan bakan.
Ruhumdaki cehennem, böyle içimi yakan.

Iþýklar söndüðünde, indiðimde sahneden.
Çýðlýklarý yükselir, yalnýzlýðýn kahreden.
Aldýðým her nefesi, sanki bana zehreden.
Yaþýyorum sanýyor, bana karþýdan bakan.
Ruhumdaki cehennem, böyle içimi yakan.

Sanmayýn ki her sabah, güneþ kendi doðuyor.
Þafaklar sökmek için, gözlerimi saðýyor.
Yaðmur göklerden deðil, gözlerimden yaðýyor.
Yaþýyorum sanýyor, bana karþýdan bakan.
Ruhumdaki cehennem, böyle içimi yakan.

Her yeni gün bitmeyen, baþlangýçlar saklýyor.
Kaderim bir an bile, gülmeyi yasaklýyor.
Gecenin kuytusunda, hicran beni bekliyor.
Yaþýyorum sanýyor, bana karþýdan bakan.
Ruhumdaki cehennem, böyle içimi yakan.

Bedenimi topraða, sunacaðým yerdir O
Kalû Bela’dan geldim, döneceðim yerdir O.
Bir gün üflendiðimde, söneceðim yerdir O.
Yaþýyorum sanýyor, bana karþýdan bakan.
Ruhumdaki cehennem, böyle içimi yakan.

(Onuncuköylü Ýsmail SIKICIKOÐLU)














Sosyal Medyada Paylaşın: