ÖKSÜZ YALNIZLIĞIM HİÇ BİTMEYECEK!..

hüzünlerin en koyusu düþerken yüreðe
sultanhamet sokaklarýna dalarým
hatýralarýmýzdaki gülücüklerin karþýmda
nur endamýn gözlerimin önünde ay ýþýðý
ellerinin sýcaklýðý kederli yüreðimde sýzlanýr
seni hatýrladýkca boynum kýrýlýr yana, aðlarým...

nerelerde avutsam bugün yalnýzlýðýmý
güneþin kavurduðu sahile mi uzansam
okyanus’un sonsuz mavisin mi demlensem
ufka mý dalýp gitsem kendimden geçerek
ya da, senin ten kokularýnýn yayýldýðý
kýrmýzý lale bahçelerinde mi arasam seni?

her nereye gidersem gideyim sensizlikte
biliyorum, efkarým daha da azacak
kahýrlarýn en katmerlisi düþecek yüreðe
göz göze sohbetleri gördükce rýhtýmda
elele tutuþmuþ aþklar geçerken yanýmdan
sol yaným kurþun yarasýnda sancýlanacak
çýkmaz sokaklarda kaybolacak adýmlarým!

görsen halimi, öylesine zordayým ki bir tanem
hasret prangasý vurulmuþ yoluma, tökezlerim
kasýrga meltem olur martýlarýn bakýþlarýnda
gök kubbenin yýldýzlarýnda, ay’ýn þavkýnda
seni arar dururum düþlerimin zifiri kýrgýnlýðýnda
böyle giderse sonbaharým, kýþým, ayazlarým
ve þu öksüz yalnýzlýðým hiç bitmeyecek sevdalým!..

Zafer Direniþ
...

Sosyal Medyada Paylaşın: