ELBET KENDİNE
Bu hayatta kim ne etse kendine,
Yenilmesin hevesine fendine,
Su taþýma zalimlerin bendine,
Elbet herkes ektiðini biçiyor!
Ýmkânýn olursa iyilik eyle,
Kem sözden uzak dur güzel söz söyle,
Hayatýn gerçeði inan ki böyle,
Dost bildiðin dar gününde kaçýyor!
Darda olanlara uzat elini,
Kelamýn güzeli sarsýn dilini,
Bir köprü kur baðla dostun ilini,
Bir gün herkes o köprüden geçiyor!
Soldurma kimsenin son umudunu,
Ateþine atýver bir odunu,
Unutunca bir dostunun adýný,
Zannetme baðýnda güller açýyor!
Dostunun baðýnda açarsa gülü,
Þakrak öter baðda sevda bülbülü,
Sevgi ile dolu olursa dili,
Çevresine huzur neþe saçýyor!
Dertli ibret almýyor ki insanlar,
Derdimizi desem acep kim anlar,
Sonunda bu handan göçüyor canlar,
Ecel þerbetini herkes içiyor!
Cafer AKSAY
Erdemli (29.03.2023 Çarþamba)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.