SON MEKTUP BENİ UNUTMA

Bir gün iki satýrla veda edersem herkese
Demeyin ardýmdan ne oldu diye
Nefesim kesilip vadem bitince
Demeyin ardýmdan vefasýz diye
Çok dil döktüm ne çok yalvardým
Vefasýz ismini üstüme yýðdýn
Gecelerce uykusuz adýný sayýkladým
Ben güller verdikçe sen diken ayýkladýn
Bozkýrlarda dolu dizgin koþan atýn
Bir bana gelince mi çökmüþtü diz üstüne
Amansýz sevdalar geldi baþýma
Elim uzandý kaldý arþý alâya
Belki de son satýrda bu son noktada
Sesimi duyar diye kandým aðladým
Ölümün habercisi çöktü yaný baþýma
Bir uçurum kenarý belki de bir urganla
Belki de son satýrlar bu son elveda
Þah damarýmda nabýz atmaz yarýna
Bu satýrlar ömrümün kara mizahý
Þu yaþadýklarýmýn yok bir izahý
Boynuna ilmek olsun kalbimin vebali ahý
Saçýna düþen her akta düþeceðim aklýna
Koþarken Azrail kucaðýna gecenin zifiri karanlýðýnda
Ben huzura kavuþup Rabb’im e gittiðim anda
Mýh gibi çakýlayým aklýna UNUTMA BENÝ

NOT: Ölümümden kimse sorunlu deðildir diyen küçük bir notla veda etmiþti hayata
Ama...
Defalarca silinmekten yýrtýlmýþ bir sayfaya yazýlmýþ bu satýrlar kaldý bir kitap arasýnda
Okuduðumda ise þu sözler düþtü aklýma;
Bir gün herkes anlar sevdiðinin kýymetini
Ama bitince
Ama gidince
Ama ÖLÜNCE
Kýsacasý; iþ iþten geçince
Sosyal Medyada Paylaşın: