RABBİM!
Yollarýn gözleyip haber beklerim
Günaydýna hasret kaldým bu ara
Onca çile çektim vah emeklerim
Mah yüzlüme hasret kaldým bu ara
Rabbim sen düþürme kimseyi dara
Ruhuma nakþetti inceden ince
Hak vaki olunca bakmýyor gence
Doðru söyler derim Vallahi bence
Mah yüzlüme hasret kaldým bu ara
Rabbim sen düþürme kimseyi hara
Gönülden gönüle akarak bakar
Kor olmuþ yüreði çoðu kez yakar
Farkýnda olmadan belli ki yýkar
Mah yüzlüme hasret kaldým bu ara
Rabbim sen düþürme kimseyi nara
Corlaþýrken bazen canlarý sýkar
Çok sevgiden herhal çabucak býkar
Yürekten kederi cancaðzým çýkar
Mah yüzlüme hasret kaldým bu ara
Rabbim sen düþürme kimseyi zora
Acun’um diyende gönlüm þenlenir
Yanýmda olmasa dahi benlenir
Geçen güzel günler her an canlanýr
Mah yüzlüme hasret kaldým bu ara
Rabbim sen düþürme kimseyi zara
Selahattin ACUN’un kaleminden✍
BEÞ NÝSAN ÝKÝBÝNYÝRMÝÜÇ/ADANA
Sosyal Medyada Paylaşın:
Selahattin ACUN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.