Merhametsiz insanlar, köreltti vicdanýmý En ufak bir hissiyat, acýyý duymuyorum Onlar köstek oldukça, doldurdum cüzdanýmý Ne kadar kazansam da, servete doymuyorum
Kötü komþu insaný, mal sahibi edermiþ Yaþayýp gün gördükçe, hâl sahibi edermiþ Kul misafir olunca, yol sahibi edermiþ Kaç kez düþtüm yollara, unuttum saymýyorum
Haklý olmak hakkýna, razý gelmek diyorlar Hakk yolunda savaþýp, yalnýz ölmek diyorlar Bu dünyada aðlayýp, orda gülmek diyorlar Bundan gayrý nefsimi, yüceye koymuyorum
#neclapolathasbutcu
Sosyal Medyada Paylaşın:
Necla plt hsbtc Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.