Hiranın Kucağında O
Hiranýn Kucaðýnda O
Hiranýn kucaðýnda o
O benim güneþim
Büyüdü büyüdü büyüdü..
Nurdu içtiði...
Hira nurdur
Hira surdur...
Hiranýn kucaðýnda o nur
Büyüdü büyüdü büyüdü..
O benim güneþim
Hira’nýn kucaðýnda hep o
Gül yüzlü efendim
Büyüdü büyüdü büyüdü..
Anne mezarýný baba mezarýný
Göre göre büyüdü
Gül yüzlü efendim
Büyüdü bir güzel bir güzel gül çocukluðu
Büyüsün bende sevgisi Hira gibi gönlüm
Hira’nýn kucaðýnda hep o
Aðlamasýn sevgisi sende aman gönlüm
Gül yüzlü efendim
O benim güneþim
Bir güzel bir güzel gül
Tefekküre dalýþý
Hiranýn kucaðýnda o
Semanýn dudaðýndan üflenmiþ o Hira bir sur
Ey gönlüm þu Kur’an dirilten nur
O benim efendim
Gül yüzlü efendim
Hira’nýn Kucaðýnda hep o
Bir elime ayý
Bir elime güneþi
Verseniz dönmem yolumdan dedi
Bir dava emanet etti bize
Aþký pek güzel bir güzel gül ey gönlüm
Hira’nýn Kucaðýnda hep o
Gül yüzlü efendim o
"Hüzün yýllarý" bu yaþanýr mý onsuz...
Onun ümmetiyiz gül ümmetiz
Onun için yaratýldý bu saray
Bu saray bir güzel bir güzel gül
Ey hüzün yýllarý ümmetin
"Hüzün yýllarý" bu yaþanýr mý onsuz...
Boynu büküldü ümmetinin...
Veysel karani bir güzel bir güzel gül
Mazlumu korudu ,yetimi sevdi
Onun bir yolu var sevgi yolu
Sevgi yolu en güzel en güzel gül
Uhut’ta kýrýldý diþi
Yoluna diken döküldü
Yüreðim yan yan bir güzel gül ol
O benim güneþim
O el –emin,o dürr-i yekta
Mezarý Medine’de gül kokulu bir toprakta
Þimdi toprak bir güzel bir güzel gül
Ona hasret var her bahar açan yaprakta
O aþk peygamberi
O gül rasul
Sevgisi evrene yayýlmýþ
Evren bir güzel bir güzel gül þimdi
Gül yüzlü efendim
Veysel karani bir güzel bir güzel gül
Adýný an ki, dilim
Bir dua pýnarý dilim
Bir güzel bir güzel gül dilim
Seni öpeyim gel dilim
O benim güneþim
Ýnsanlýðý boðmuþtu karanlýk fikirler
Aðlayan insanlýk onunla güldü
Sevgisi dirilten nur gönlüm.
Ne karanlýktý geceler
O gül rasul
O baþýmýzýn tacý
O kalplerin ilacý
Gül kokusu bir dem gelse
Yürünür ateþler üstüne
Adý Ahmet adý Mahmut gül hasretindeyiz
Gül hasret bir güzel bir güzel gül bende
Veysel karani bir güzel bir güzel gül
O benim güneþim
Gül yüzlü efendim
O gül kokulu
Aþýk oldu ona Veysel Karani
Veysel Karani buldu ab-ý hayatý
Veysel karani bir güzel bir güzel gül
Asrýn çöllerinde veysel gönlüm þimdi
Acý vermez ölüm þimdi
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.