ÇOCUKLUGUM ÖLDÜ BABAM

Senden sonra yüzüm bir vakit gülmedi
Güvendigim daglara kar yagdý babam
Selam verip hatýr soraným olmadý
Dost bildiklerim sýrttýný döndü babam

Dizimde takatim kalmadý yoruldum
Sel gibi coþarken gönülden vuruldum
Bir zaman deli aktým þimdi duruldum
Yüregime elem keder çöktü babam

Dogarken aglamýþým karaymýþ bahtým
Yýkýldý üstüme yýkýlmayan tahtým
Ben hayallerimi yanýnda býraktým
Sevdiklerim gözden yaþý döktü babam

Uzattým ellimi tutan yok boþ kaldý
Hayaller umutlar yarýnlara kaldý
Gelde gör kara oglun müþkülde kaldý
Ne kaderim ne talihim güldü babam

Yadýma düþtün bu gün yandým dillendim
Kendi kendime agýt yakýp söylendim
Yalan dünyada üç gün bende eylendim
Hayata karþý ýþýgým söndü babam


Geldim mezarýna dökeyim içimi
Vurdu zalim hançeri deldi sýrtýmý
Açýp diyemedim kimseye derdimi
Felek önüme bentini ördü babam

Bilemedim yazým akmýdýr karamý
Ýnsan lokma lokma yer olmuþ haramý
Yarenim açýmadan deþmiþ yaramý
Caným bildiklerim beni üzdü babam

Yeþermez ki artýk kurudu fidaným
Kökünden kýrýldý tuttundugum dalým
Ne yazým vardýr gayrý nede baharým
Ýçimdeki çocuklugum öldü babam

_= DURSUN DURUKAN =_
Sosyal Medyada Paylaşın: