GÖZLERDEKİ HÜZÜN
Yýkýldý depremde taþý alvarý
Bir deðil beþ deðil onbir il çöktü
Can verdi cananým yalvar yalvarý
Yüz binlerce canýn ocaðý yýktý
Hatay’dan Antep’e yolda yürüdüm
Tuttum acýlarý öze bürüdüm
Ardým sýra gözyaþlarým sürüdüm
Bu afat ciðerim çok acý yaktý.
Maraþ’tan Nurhak’tan haber eyleyin
Konum komþum nerde bana söyleyin
Kimsesiz yetime bakýp aðlayýn
Gözlerdeki hüzün yüreðim söktü.
Ne yanýma baksam eþ dost hýsýmým
Birlikte kaynardý benim asýmým
Çürük yapý yapanlara hasýmým
Getirdi hançeri baðrýma soktu.
Ýnsanýn insana yaptýðý zülüm
Derdimi demeye dönmüyor dilim
Kardelen’im Hakk’ a tabi bir kulum
Kurtlar kuþlar bile gözyaþýn döktü.
02.04.2023
Tülay Sarýcabaðlý ÞÝMÞEK
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.