Benim hiç sapaným olmadý Ne kuþ vurdum Ne birinin camýný kýrdým Ama baðlarda üzüm Bahçelerde erik yoldum Deli dolu bir çocuktum Seni çok üzdüm anne Sesiz sakin görünsemde Nereye yaðacaðýný bilmeyen Fýrtýnalý bir yaðmurdum Çok hýrpaladým kendimi Çok yordum Kalbimi... Hiç sevinç yaþamadým anne Ne bir gün þans güldü Nede ümüdüm söndü Hep bekledim hep bekledim Tükendi bitti ömrüm Kime gönül verdiysem Gönülde baþkasýný gördüm Acýlarýmla boðuldum anne Hiç hayal kuramadým Ne seni rahat ettirebildim Nede ben rahat edebildim Ne bir dost el uzattý Ne saçýmý okþayan oldu Ne diye doðurdun anne Þu karanlýk dünya Ömür gitti sevda bitti Ben hiç büyümedim Ben hiç büyümedim anne Þimdi çok özlüyorum seni Çok özlüyorum çok anne
Salim Erben
Sosyal Medyada Paylaşın:
erbensalim Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.